تحلیل انتقادی دیدگاه مفسران پیرامون تناسب معنایی آیه «و مانتنزل الا بأمر ربک»

آیۀ شریفۀ:﴿وَ ما نَتَنَزَّلُ‏ إِلَّا بأَمْرِ رَبِّکَ لَهُ ما بَیْنَ أَیْدینا وَ ما خَلْفَنا وَ ما بَیْنَ ذلِکَ وَ ما کانَ رَبُّکَ نَسیًّا﴾ (مریم: 19/ 64) و آیۀ پس از آن، از یک سو -بظاهر- سخن و کلام فرشتگان به حساب می‏آید و از دیگر سو، از هم‏پیوندی معنایی با آیات قبل و بعد از خود، برخوردار نیست. همین امر بستر طرح دیدگاه‏های متنوّع و متفاوتی را پیرامون آن فراهم آورده است. در این پژوهش، تحلیل و نقد همۀ این دیدگاه‏ها برای دستیابی به نتیجه‏ای صائب، سوگیری شده است. بر اساس این پژوهش، نزول مستقل این دو آیه، مردود و با معترضه دانستن آنها، سایر دیدگاه‏های مطروحه دربارة تناسب معنایی میان آن دو با آیات پیرامونی، صرفاً، ذوقی و اجتهادی دانسته شده است.